Szkolenie Assembler Language Coding Workshop

Ten praktyczny kurs laboratoryjny w klasie stanowi wprowadzenie do języka mainframe Assembler. Kurs ma na celu rozwijanie umiejętności odpowiednich do pisania i/lub utrzymywania programów i procedur napisanych w języku S/370 lub S/390 Assembler. Nacisk kładziony jest na rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów poprzez analizę przerwań kontroli programu i odczytywanie zrzutów.

Profil uczestnika

Ten kurs średnio zaawansowany przeznaczony jest dla programistów aplikacji i/lub początkujących programistów systemowych, którzy kodują, utrzymują i/lub debugują programy obsługi aplikacji lub podprogramy napisane w języku asemblera S/370 lub S/390.

Agenda

Dzień 1

• Powitanie
• Jednostka 1 — Systemy numeracji
• Jednostka 2 — Architektura mainframe
• Jednostka 3 — Składnia asemblera
• Przegląd instrukcji: LA, LR, LTR, MVC, DS, DC
• Ćwiczenie 1 — Lista 80/80
• Ćwiczenie 1A — Lista 80/80

Dzień 2

• Przegląd ćwiczenia 1
• Jednostka 4 — Instrukcje definicji danych
• Jednostka 5 — Instrukcje binarne stałoprzecinkowe
• Ćwiczenie 2 — Dane binarne

Dzień 3

• Przegląd ćwiczenia 2
• Jednostka 6 — Adresowanie, porównywanie i rozgałęzianie
• Jednostka 7 — Instrukcje przenoszenia danych
• Ćwiczenie 3 — Obsługa tekstu

Dzień 4

• Przegląd ćwiczenia 3
• Jednostka 8 — Pseudoinstrukcje asemblera
• Jednostka 9 — Czytanie dumps
• Jednostka 10 – Przetwarzanie dziesiętne
• Ćwiczenie 4 – Dane spakowane/edycja

Dzień 5

• Przegląd ćwiczenia 4
• Jednostka 11 – Różne instrukcje
• Podsumowanie kursu

Wymagane przygotowanie uczestników

Ten praktyczny kurs laboratoryjny w klasie stanowi wprowadzenie do języka mainframe Assembler. Kurs ma na celu rozwijanie umiejętności odpowiednich do pisania i/lub utrzymywania programów i procedur napisanych w języku S/370 lub S/390 Assembler. Nacisk kładziony jest na rozwijanie umiejętności rozwiązywania problemów poprzez analizę przerwań kontroli programu i odczytywanie zrzutów.

Zagadnienia

• Rozpoznawanie cech architektonicznych, takich jak formaty instrukcji, reprezentacja danych, adresowanie pamięci masowej itd., które są istotne dla analizy programu
• Identyfikowanie punktów przerwania programu, używając sformatowanego zrzutu systemowego i elementów informacji, takich jak Program Status Word (PSW), Instruction Length Code (ILC), bazowy rejestr(y) programu itd.
• Identyfikowanie odpowiednich standardów dla programów asemblera pod względem organizacji programu, konwencji rejestrów, praktyk kodowania, dokumentacji itd.
• Kodowanie i debugowanie programów języka asemblera, które są zgodne ze standardowymi konwencjami łączenia przy użyciu łańcuchów obszaru zapisu
• Definiowanie i używanie różnych typów definicji danych, w tym stałoprzecinkowych binarnych, znakowych, szesnastkowych i dziesiętnych
• Stosowanie standardowych makr, takie jak CALL, SAVE, RETURN
• Stosowanie różnych instrukcji języka asemblera, takie jak CSECT, EQU, COPY, END
• Stosowanie zarówno symbolicznych, jak i jawnych form notacji dla instrukcji
• Używanie literałów danych prawidłowo i wyjaśnianie użycia LTORG do kierowania pozycjonowaniem puli literałów
• Tworzenie i używanie odpowiednich wzorców dla instrukcji EDIT

Poznaj naszą firmę