Checklista "Dobre praktyki w feedbacku"

Konstruktywny feedback to dar. Użyj tej checklisty, aby upewnić się, że Twoja informacja zwrotna jest wartościowa, motywująca i wspierająca rozwój mentee.

Przed rozmową:
  • Zbierz konkretne przykłady: Unikaj ogólników. Odwołuj się do konkretnych sytuacji i zachowań, a nie do cech osobowości.
  • Określ cel feedbacku: Co chcesz osiągnąć? Jaka zmiana w zachowaniu mentee byłaby pożądana?
  • Sprawdź swoje intencje: Upewnij się, że Twoim celem jest pomoc i wsparcie, a nie krytyka czy udowodnienie racji.
  • Wybierz odpowiedni czas i miejsce: Zapewnij prywatność i wystarczającą ilość czasu na spokojną rozmowę.
W trakcie rozmowy:
  • Zacznij od pytania o zgodę: "Czy to dobry moment, abyśmy porozmawiali o...?" / "Czy jesteś otwarty/a na informację zwrotną na temat...?".
  • Stosuj model SBI (Situation-Behavior-Impact): Opisz Sytuację, konkretne Zachowanie i jego Wpływ na Ciebie/zespół/projekt.
  • Mów w pierwszej osobie ("Komunikat Ja"): Zamiast "Zawsze się spóźniasz", powiedz "Kiedy spóźniłeś się na spotkanie, poczułem, że mój czas nie jest szanowany".
  • Oddziel fakty od interpretacji: Przedstaw to, co zaobserwowałeś, a następnie zapytaj o perspektywę mentee ("Zauważyłem, że... Jak to wygląda z Twojej strony?").
  • Skup się na przyszłości: Po omówieniu przeszłości, skoncentrujcie się na tym, co można zrobić inaczej w przyszłości.
  • Słuchaj aktywnie: Daj mentee przestrzeń na odpowiedź. Zadawaj pytania, aby upewnić się, że dobrze go rozumiesz.
  • Zakończ pozytywnym akcentem: Podkreśl mocne strony mentee i wyraź wiarę w jego/jej zdolność do rozwoju.
Po rozmowie:
  • Zaplanujcie kolejne kroki: Wspólnie ustalcie, co mentee może zrobić w związku z otrzymanym feedbackiem.
  • Zaoferuj wsparcie: "Jak mogę Ci pomóc w realizacji tego planu?".
  • Sprawdź efekty: Wróć do tematu na kolejnym spotkaniu, aby zobaczyć, jakie postępy poczynił mentee.

Bank 50 "pytań otwarcia"

Użyj tych pytań, aby lepiej poznać mentee, zrozumieć jego motywacje i zdiagnozować potrzeby. Wybierz te, które najlepiej pasują do kontekstu rozmowy.

Pytania na rozpoczęcie i budowanie relacji
  1. Co Cię sprowadza do mentoringu?
  2. Gdybyś miał/a opisać swoją dotychczasową karierę w trzech słowach, jakie by one były?
  3. Jaka jest najcenniejsza lekcja, jakiej nauczyłeś/aś się w ostatnim roku?
  4. Co robisz, żeby się zrelaksować i naładować baterie?
  5. Z jakiego osiągnięcia (zawodowego lub prywatnego) jesteś najbardziej dumny/a?
  6. Co daje Ci najwięcej energii w pracy?
  7. A co najbardziej Cię tej energii pozbawia?
  8. Jak wygląda Twój idealny dzień w pracy?
  9. Gdybyś nie musiał/a pracować, czym byś się zajął/zajęła?
  10. Kto jest dla Ciebie największą inspiracją i dlaczego?
Pytania o cele i aspiracje
  1. Gdzie widzisz siebie za 5 lat?
  2. Jak wygląda dla Ciebie sukces?
  3. Jaki jest Twój największy cel zawodowy na ten rok?
  4. Co musiałoby się stać, abyś uznał/a ten proces mentoringowy za udany?
  5. Jaka jest jedna rzecz, którą chciałbyś/chciałabyś zmienić w swoim życiu zawodowym?
  6. Jakie nowe umiejętności chciałbyś/chciałabyś zdobyć?
  7. Jaki wpływ chciałbyś/chciałabyś wywierać na swoje otoczenie/firmę?
  8. Co stoi na przeszkodzie w realizacji Twoich celów?
  9. Czego najbardziej się obawiasz w kontekście swojej kariery?
  10. Gdybyś miał/a nieograniczone zasoby, jaki projekt byś zrealizował/a?
Pytania o mocne strony i zasoby
  1. W jakich sytuacjach czujesz się najbardziej kompetentny/a?
  2. Jakie są Twoje trzy największe talenty?
  3. Za co chwalą Cię inni?
  4. Jakie zadania wykonujesz z łatwością, podczas gdy dla innych są one trudne?
  5. Opowiedz o sytuacji, w której udało Ci się rozwiązać trudny problem.
  6. Jakie masz nawyki, które wspierają Twój rozwój?
  7. Kto w Twoim otoczeniu może Cię wspierać?
  8. Z jakich swoich dotychczasowych doświadczeń możesz czerpać?
  9. Co wiesz na pewno o sobie?
  10. Jak dbasz o swój rozwój?
Pytania o wyzwania i obszary do rozwoju
  1. Z jakim wyzwaniem mierzysz się obecnie?
  2. Jaka umiejętność, gdybyś ją opanował/a, miałaby największy wpływ na Twoją karierę?
  3. W jakich sytuacjach tracisz pewność siebie?
  4. Jaki feedback najczęściej otrzymujesz?
  5. Co odkładasz na później?
  6. Czego chciałbyś/chciałabyś się oduczyć?
  7. Gdybyś mógł/mogła cofnąć czas, jaką decyzję zawodową podjąłbyś/podjęłabyś inaczej?
  8. Jak radzisz sobie z porażką lub krytyką?
  9. Co Cię frustruje w Twojej obecnej roli?
  10. Jaka jest najtrudniejsza rozmowa, którą musisz przeprowadzić?
Pytania pogłębiające i refleksyjne
  1. Co to dla Ciebie znaczy?
  2. Jakie widzisz inne możliwości?
  3. Co by się stało, gdybyś nic nie zrobił/a w tej sprawie?
  4. Jaki mały krok możesz zrobić już jutro?
  5. Czego potrzebujesz, aby pójść do przodu?
  6. Jakie założenia przyjmujesz w tej sytuacji?
  7. Jak wyglądałaby ta sytuacja z perspektywy innej osoby?
  8. Co podpowiada Ci intuicja?
  9. Czego nauczyła Cię ta sytuacja?
  10. O co jeszcze nie zapytałem/am, a co jest ważne?

Szablon agendy pierwszego spotkania

Pierwsze spotkanie jest kluczowe dla zbudowania relacji i nadania tonu całej współpracy. Poniższa agenda pomoże Ci w jego uporządkowaniu.

1. Przełamanie lodów i wzajemne poznanie się (ok. 15 min)
  • Przedstawienie się (ścieżka kariery, zainteresowania, co Cię inspiruje).
  • Podzielenie się swoimi oczekiwaniami wobec procesu mentoringu.
2. Omówienie roli mentora i mentee (ok. 10 min)
  • Co mentor może zaoferować? Czym jest, a czym nie jest mentoring?
  • Jaka jest rola i odpowiedzialność mentee?
3. Wstępna diagnoza potrzeb i celów mentee (ok. 25 min)
  • Gdzie jesteś teraz? Jakie są Twoje największe wyzwania?
  • Gdzie chcesz być za 6-12 miesięcy? Co chcesz osiągnąć?
  • Wspólne zdefiniowanie 1-3 głównych celów na proces mentoringowy.
4. Ustalenie zasad współpracy (Kontrakt) (ok. 15 min)
  • Omówienie i akceptacja kontraktu (poufność, częstotliwość, forma spotkań).
  • Ustalenie preferowanych form komunikacji między spotkaniami.
5. Podsumowanie i plan na kolejne spotkanie (ok. 5 min)
  • Podsumowanie kluczowych ustaleń.
  • Ustalenie terminu i tematu kolejnego spotkania.

Szablon "Kontraktu mentoringowego"

Kontrakt mentoringowy to umowa między mentorem a mentee, która formalizuje ich współpracę i ustala wspólne oczekiwania. Skorzystaj z poniższego szablonu jako punktu wyjścia.

1. Cele i oczekiwane rezultaty
  • Główny cel współpracy (np. rozwój kompetencji liderskich, przygotowanie do nowej roli).
  • Kluczowe obszary do rozwoju dla mentee.
  • Mierzalne wskaźniki sukcesu (po czym poznamy, że cel został osiągnięty?).
2. Zasady współpracy
  • Poufność: Wszystkie rozmowy są poufne i pozostają między mentorem a mentee.
  • Szczerość i otwartość: Zobowiązujemy się do otwartej komunikacji i konstruktywnego feedbacku.
  • Zaangażowanie: Obie strony zobowiązują się do aktywnego udziału i przygotowania do spotkań.
  • Odpowiedzialność: Mentee jest odpowiedzialny za swój rozwój, a mentor za wspieranie tego procesu.
3. Logistyka spotkań
  • Częstotliwość: Spotkania będą odbywać się (np. raz na dwa tygodnie, raz w miesiącu).
  • Czas trwania: Każde spotkanie potrwa (np. 60-90 minut).
  • Forma: Spotkania będą (np. online, na żywo, hybrydowo).
  • Odwoływanie spotkań: Spotkanie należy odwołać z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem.
  • Czas trwania procesu: Współpraca jest zaplanowana na okres (np. 6 miesięcy).

Security by Design: jak wbudować bezpieczeństwo w cykl rozwoju oprogramowania (SDLC)?

W tradycyjnym podejściu do tworzenia oprogramowania, kwestie bezpieczeństwa często były traktowane jako dodatek, uwzględniany dopiero na końcowych etapach projektu, tuż przed wdrożeniem. Takie „doklejanie” bezpieczeństwa na końcu jest jednak nieefektywne, kosztowne i prowadzi do powstawania podatności, które mogą zostać wykorzystane przez atakujących. W odpowiedzi na te problemy narodziła się koncepcja Security by Design, czyli podejście polegające na wbudowywaniu bezpieczeństwa w każdą fazę cyklu rozwoju oprogramowania (SDLC – Software Development Lifecycle). Dla programistów, architektów oprogramowania, liderów zespołów deweloperskich i specjalistów ds. cyberbezpieczeństwa, przyjęcie zasad Secure SDLC i kultury DevSecOps staje się niezbędne do tworzenia bezpieczniejszych aplikacji i systemów. Jakie są kluczowe zasady Security by Design? Jak zintegrować praktyki bezpieczeństwa z procesem deweloperskim i jak zapewnić bezpieczne programowanie?

Dlaczego „doklejanie” bezpieczeństwa na końcu już nie działa?

Podejście, w którym bezpieczeństwo jest uwzględniane dopiero na etapie testów penetracyjnych lub audytu przed wdrożeniem, ma fundamentalne wady. Po pierwsze, koszty naprawy błędów bezpieczeństwa rosną wykładniczo im później w cyklu SDLC zostaną one wykryte. Naprawienie podatności w kodzie na etapie programowania jest znacznie tańsze i szybsze niż łatanie systemu działającego już na produkcji. Po drugie, późne wykrycie poważnych luk może prowadzić do opóźnień we wdrożeniu projektu lub nawet konieczności jego przeprojektowania. Po trzecie, takie podejście często prowadzi do powierzchownych napraw, które nie eliminują źródłowej przyczyny problemu. Wreszcie, w dobie zwinnych metodyk i szybkich cykli wydawniczych (np. w modelu CI/CD), po prostu nie ma czasu na długotrwałe testy bezpieczeństwa na samym końcu. Bezpieczeństwo musi być integralną częścią procesu, a nie osobnym, opóźniającym etapem.

Zasady Secure SDLC: integracja bezpieczeństwa na każdym etapie

Secure SDLC to metodyka, która formalizuje integrację działań związanych z bezpieczeństwem na wszystkich etapach cyklu rozwoju oprogramowania, od planowania po utrzymanie. Kluczowe zasady obejmują:

  • Wymagania bezpieczeństwa: Definiowanie wymagań bezpieczeństwa już na etapie zbierania wymagań funkcjonalnych (np. określenie polityk haseł, wymagań dotyczących szyfrowania danych, kontroli dostępu).
  • Modelowanie zagrożeń (Threat Modeling): Identyfikacja potencjalnych zagrożeń, podatności i wektorów ataków na etapie projektowania architektury aplikacji. Pozwala to proaktywnie zaprojektować mechanizmy obronne.
  • Bezpieczne kodowanie: Stosowanie bezpiecznych praktyk programistycznych, unikanie powszechnych błędów prowadzących do podatności (np. SQL Injection, Cross-Site Scripting – XSS), korzystanie z bezpiecznych bibliotek i frameworków.
  • Testowanie bezpieczeństwa: Włączenie różnych rodzajów testów bezpieczeństwa (SAST, DAST, IAST, SCA – omówione dalej) do procesu deweloperskiego i CI/CD, a nie tylko na końcu.
  • Zarządzanie konfiguracją i podatnościami: Bezpieczna konfiguracja środowisk (developerskiego, testowego, produkcyjnego) oraz ciągłe monitorowanie i zarządzanie podatnościami w używanych komponentach i bibliotekach.
  • Reagowanie na incydenty: Posiadanie planu reagowania na incydenty bezpieczeństwa związane z tworzonym oprogramowaniem.
  • Szkolenia z bezpieczeństwa: Regularne szkolenia dla deweloperów, architektów i testerów z zakresu bezpiecznego tworzenia oprogramowania.

Modelowanie zagrożeń (Threat Modeling) jako fundament Security by Design

Modelowanie zagrożeń jest kluczowym elementem proaktywnego podejścia do bezpieczeństwa. Jest to ustrukturyzowany proces identyfikacji potencjalnych zagrożeń dla aplikacji lub systemu, oceny ich prawdopodobieństwa i wpływu oraz planowania środków zaradczych. Zazwyczaj przeprowadza się je na etapie projektowania architektury. Popularne metodyki modelowania zagrożeń to np. STRIDE (Spoofing, Tampering, Repudiation, Information Disclosure, Denial of Service, Elevation of Privilege) czy PASTA (Process for Attack Simulation and Threat Analysis). Proces ten pomaga architektom i deweloperom myśleć jak atakujący, zrozumieć potencjalne słabości systemu i wbudować odpowiednie mechanizmy obronne (np. walidację danych wejściowych, szyfrowanie, mechanizmy autoryzacji) już na etapie projektu, zanim powstanie jakakolwiek linijka kodu.

Bezpieczne praktyki kodowania: unikanie najczęstszych podatności

Ogromna część podatności w oprogramowaniu wynika z błędów popełnionych na etapie kodowania. Dlatego kluczowe jest stosowanie bezpiecznych praktyk programistycznych przez deweloperów. Obejmuje to przede wszystkim rygorystyczną walidację wszystkich danych wejściowych pochodzących od użytkownika lub z zewnętrznych systemów, aby zapobiec atakom typu injection (np. SQL Injection, Command Injection). Należy stosować mechanizmy ochrony przed atakami XSS, np. poprzez odpowiednie kodowanie danych wyjściowych. Ważne jest bezpieczne zarządzanie sesjami użytkowników i ochrona przed atakami typu CSRF (Cross-Site Request Forgery). Należy unikać przechowywania wrażliwych danych (np. haseł, kluczy API) w kodzie źródłowym i stosować bezpieczne mechanizmy zarządzania sekretami. Kluczowe jest również stosowanie zasady najmniejszych uprawnień w kodzie aplikacji oraz dbałość o bezpieczną obsługę błędów, która nie ujawnia zbyt wielu informacji atakującemu. Regularne szkolenia i stosowanie statycznej analizy kodu (SAST) pomagają we wdrażaniu tych praktyk. Warto korzystać z uznanych standardów, takich jak OWASP Top 10, które listują najczęstsze i najbardziej krytyczne ryzyka bezpieczeństwa aplikacji webowych.

Automatyzacja testów bezpieczeństwa w procesie CI/CD (SAST, DAST, IAST, SCA)

W zwinnym procesie tworzenia oprogramowania z wykorzystaniem ciągłej integracji i ciągłego wdrażania (CI/CD), kluczowe jest zautomatyzowanie testowania bezpieczeństwa aplikacji. Istnieje kilka głównych typów narzędzi, które można zintegrować z potokiem CI/CD:

  • SAST (Static Application Security Testing): Analiza statyczna kodu źródłowego w poszukiwaniu potencjalnych podatności bez uruchamiania aplikacji. Działa wcześnie w cyklu SDLC.
  • DAST (Dynamic Application Security Testing): Testowanie uruchomionej aplikacji „z zewnątrz”, symulując ataki i szukając podatności w odpowiedziach aplikacji.
  • IAST (Interactive Application Security Testing): Łączy zalety SAST i DAST, analizując aplikację od wewnątrz podczas jej działania (np. w środowisku testowym).
  • SCA (Software Composition Analysis): Skanowanie zależności projektu (używanych bibliotek i komponentów open source) w poszukiwaniu znanych podatności (CVE).

Integracja tych narzędzi z potokiem CI/CD pozwala na szybkie wykrywanie i naprawianie błędów bezpieczeństwa na bieżąco, zanim trafią one na produkcję.

Rola kultury DevSecOps w budowaniu bezpiecznego oprogramowania

DevSecOps to ewolucja filozofii DevOps, która kładzie nacisk na integrację bezpieczeństwa jako wspólnej odpowiedzialności na wszystkich etapach cyklu życia aplikacji – od planowania po utrzymanie. Zamiast traktować bezpieczeństwo jako zadanie osobnego zespołu, DevSecOps promuje współpracę i dzielenie się odpowiedzialnością między zespołami deweloperskimi (Dev), operacyjnymi (Ops) i bezpieczeństwa (Sec). Kluczowe elementy kultury DevSecOps to: automatyzacja procesów bezpieczeństwa (jak wspomniane testy w CI/CD), ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa aplikacji na produkcji, szybkie pętle informacji zwrotnej (feedback loops) oraz budowanie kultury bezpieczeństwa, w której każdy członek zespołu czuje się odpowiedzialny za tworzenie bezpiecznego oprogramowania. Wdrożenie DevSecOps wymaga zmiany myślenia, narzędzi i procesów, ale jest kluczowe dla tworzenia bezpiecznych aplikacji w szybkim tempie wymaganym przez współczesny biznes.

Podsumowanie: kluczowe wnioski dla czytelnika EITT

Podejście Security by Design, realizowane poprzez metodykę Secure SDLC i kulturę DevSecOps, jest obecnie standardem w tworzeniu bezpiecznego oprogramowania. Integracja bezpieczeństwa na każdym etapie cyklu rozwoju, od wymagań po wdrożenie i utrzymanie, jest nie tylko bardziej efektywna kosztowo, ale przede wszystkim znacząco redukuje ryzyko powstawania podatności i udanych ataków. Kluczowe elementy to modelowanie zagrożeń, stosowanie bezpiecznych praktyk kodowania, automatyzacja testów bezpieczeństwa w CI/CD oraz budowanie kultury, w której bezpieczeństwo jest wspólną odpowiedzialnością. Dla organizacji IT inwestycja w narzędzia, procesy i szkolenia wspierające Security by Design to inwestycja w jakość, niezawodność i bezpieczeństwo tworzonych produktów i usług.

Następny krok z EITT

Chcesz wdrożyć zasady Security by Design i kulturę DevSecOps w Twoim zespole deweloperskim? Potrzebujesz wsparcia w zakresie modelowania zagrożeń, bezpiecznego kodowania lub automatyzacji testów bezpieczeństwa? EITT oferuje specjalistyczne szkolenia i warsztaty z zakresu Secure SDLC i DevSecOps, a także usługi doradcze pomagające organizacjom budować bezpieczne oprogramowanie od podstaw. Skontaktuj się z nami, aby dowiedzieć się, jak możemy pomóc Twojemu zespołowi tworzyć bezpieczniejsze aplikacje.


?
?
Zapoznałem/łam się i akceptuję politykę prywatności.*

O autorze:
Klaudia Janecka

Klaudia to doświadczona specjalistka z ponad 10-letnim stażem w obszarze zarządzania relacjami z klientami i sprzedaży, obecnie pełniąca funkcję Key Account Managera w EITT. Jej unikalne połączenie wykształcenia w dziedzinie dziennikarstwa i komunikacji społecznej z bogatym doświadczeniem w obszarze technologii pozwala jej skutecznie łączyć świat IT z biznesem, dostarczając klientom dopasowane rozwiązania rozwojowe.

W swojej pracy Klaudia kieruje się głębokim zrozumieniem potrzeb klientów i profesjonalnym podejściem do budowania relacji biznesowych. Jej doświadczenie w obszarach programowania, AI i cyberbezpieczeństwa, połączone z wiedzą o projektach dofinansowanych do szkoleń, pozwala jej skutecznie wspierać organizacje w maksymalizacji korzyści z inwestycji szkoleniowych przy jednoczesnym zachowaniu zgodności z ich celami strategicznymi.

Aktywnie angażuje się w rozwój osobisty i zawodowy, śledząc najnowsze trendy w branży technologicznej. Wierzy, że w dynamicznie zmieniającym się świecie IT kluczem do sukcesu jest nieustanne poszerzanie horyzontów oraz elastyczność w dostosowywaniu się do ewoluujących wymagań rynkowych, co znajduje odzwierciedlenie w strategiach rozwoju EITT.