Checklista "Dobre praktyki w feedbacku"

Konstruktywny feedback to dar. Użyj tej checklisty, aby upewnić się, że Twoja informacja zwrotna jest wartościowa, motywująca i wspierająca rozwój mentee.

Przed rozmową:
  • Zbierz konkretne przykłady: Unikaj ogólników. Odwołuj się do konkretnych sytuacji i zachowań, a nie do cech osobowości.
  • Określ cel feedbacku: Co chcesz osiągnąć? Jaka zmiana w zachowaniu mentee byłaby pożądana?
  • Sprawdź swoje intencje: Upewnij się, że Twoim celem jest pomoc i wsparcie, a nie krytyka czy udowodnienie racji.
  • Wybierz odpowiedni czas i miejsce: Zapewnij prywatność i wystarczającą ilość czasu na spokojną rozmowę.
W trakcie rozmowy:
  • Zacznij od pytania o zgodę: "Czy to dobry moment, abyśmy porozmawiali o...?" / "Czy jesteś otwarty/a na informację zwrotną na temat...?".
  • Stosuj model SBI (Situation-Behavior-Impact): Opisz Sytuację, konkretne Zachowanie i jego Wpływ na Ciebie/zespół/projekt.
  • Mów w pierwszej osobie ("Komunikat Ja"): Zamiast "Zawsze się spóźniasz", powiedz "Kiedy spóźniłeś się na spotkanie, poczułem, że mój czas nie jest szanowany".
  • Oddziel fakty od interpretacji: Przedstaw to, co zaobserwowałeś, a następnie zapytaj o perspektywę mentee ("Zauważyłem, że... Jak to wygląda z Twojej strony?").
  • Skup się na przyszłości: Po omówieniu przeszłości, skoncentrujcie się na tym, co można zrobić inaczej w przyszłości.
  • Słuchaj aktywnie: Daj mentee przestrzeń na odpowiedź. Zadawaj pytania, aby upewnić się, że dobrze go rozumiesz.
  • Zakończ pozytywnym akcentem: Podkreśl mocne strony mentee i wyraź wiarę w jego/jej zdolność do rozwoju.
Po rozmowie:
  • Zaplanujcie kolejne kroki: Wspólnie ustalcie, co mentee może zrobić w związku z otrzymanym feedbackiem.
  • Zaoferuj wsparcie: "Jak mogę Ci pomóc w realizacji tego planu?".
  • Sprawdź efekty: Wróć do tematu na kolejnym spotkaniu, aby zobaczyć, jakie postępy poczynił mentee.

Bank 50 "pytań otwarcia"

Użyj tych pytań, aby lepiej poznać mentee, zrozumieć jego motywacje i zdiagnozować potrzeby. Wybierz te, które najlepiej pasują do kontekstu rozmowy.

Pytania na rozpoczęcie i budowanie relacji
  1. Co Cię sprowadza do mentoringu?
  2. Gdybyś miał/a opisać swoją dotychczasową karierę w trzech słowach, jakie by one były?
  3. Jaka jest najcenniejsza lekcja, jakiej nauczyłeś/aś się w ostatnim roku?
  4. Co robisz, żeby się zrelaksować i naładować baterie?
  5. Z jakiego osiągnięcia (zawodowego lub prywatnego) jesteś najbardziej dumny/a?
  6. Co daje Ci najwięcej energii w pracy?
  7. A co najbardziej Cię tej energii pozbawia?
  8. Jak wygląda Twój idealny dzień w pracy?
  9. Gdybyś nie musiał/a pracować, czym byś się zajął/zajęła?
  10. Kto jest dla Ciebie największą inspiracją i dlaczego?
Pytania o cele i aspiracje
  1. Gdzie widzisz siebie za 5 lat?
  2. Jak wygląda dla Ciebie sukces?
  3. Jaki jest Twój największy cel zawodowy na ten rok?
  4. Co musiałoby się stać, abyś uznał/a ten proces mentoringowy za udany?
  5. Jaka jest jedna rzecz, którą chciałbyś/chciałabyś zmienić w swoim życiu zawodowym?
  6. Jakie nowe umiejętności chciałbyś/chciałabyś zdobyć?
  7. Jaki wpływ chciałbyś/chciałabyś wywierać na swoje otoczenie/firmę?
  8. Co stoi na przeszkodzie w realizacji Twoich celów?
  9. Czego najbardziej się obawiasz w kontekście swojej kariery?
  10. Gdybyś miał/a nieograniczone zasoby, jaki projekt byś zrealizował/a?
Pytania o mocne strony i zasoby
  1. W jakich sytuacjach czujesz się najbardziej kompetentny/a?
  2. Jakie są Twoje trzy największe talenty?
  3. Za co chwalą Cię inni?
  4. Jakie zadania wykonujesz z łatwością, podczas gdy dla innych są one trudne?
  5. Opowiedz o sytuacji, w której udało Ci się rozwiązać trudny problem.
  6. Jakie masz nawyki, które wspierają Twój rozwój?
  7. Kto w Twoim otoczeniu może Cię wspierać?
  8. Z jakich swoich dotychczasowych doświadczeń możesz czerpać?
  9. Co wiesz na pewno o sobie?
  10. Jak dbasz o swój rozwój?
Pytania o wyzwania i obszary do rozwoju
  1. Z jakim wyzwaniem mierzysz się obecnie?
  2. Jaka umiejętność, gdybyś ją opanował/a, miałaby największy wpływ na Twoją karierę?
  3. W jakich sytuacjach tracisz pewność siebie?
  4. Jaki feedback najczęściej otrzymujesz?
  5. Co odkładasz na później?
  6. Czego chciałbyś/chciałabyś się oduczyć?
  7. Gdybyś mógł/mogła cofnąć czas, jaką decyzję zawodową podjąłbyś/podjęłabyś inaczej?
  8. Jak radzisz sobie z porażką lub krytyką?
  9. Co Cię frustruje w Twojej obecnej roli?
  10. Jaka jest najtrudniejsza rozmowa, którą musisz przeprowadzić?
Pytania pogłębiające i refleksyjne
  1. Co to dla Ciebie znaczy?
  2. Jakie widzisz inne możliwości?
  3. Co by się stało, gdybyś nic nie zrobił/a w tej sprawie?
  4. Jaki mały krok możesz zrobić już jutro?
  5. Czego potrzebujesz, aby pójść do przodu?
  6. Jakie założenia przyjmujesz w tej sytuacji?
  7. Jak wyglądałaby ta sytuacja z perspektywy innej osoby?
  8. Co podpowiada Ci intuicja?
  9. Czego nauczyła Cię ta sytuacja?
  10. O co jeszcze nie zapytałem/am, a co jest ważne?

Szablon agendy pierwszego spotkania

Pierwsze spotkanie jest kluczowe dla zbudowania relacji i nadania tonu całej współpracy. Poniższa agenda pomoże Ci w jego uporządkowaniu.

1. Przełamanie lodów i wzajemne poznanie się (ok. 15 min)
  • Przedstawienie się (ścieżka kariery, zainteresowania, co Cię inspiruje).
  • Podzielenie się swoimi oczekiwaniami wobec procesu mentoringu.
2. Omówienie roli mentora i mentee (ok. 10 min)
  • Co mentor może zaoferować? Czym jest, a czym nie jest mentoring?
  • Jaka jest rola i odpowiedzialność mentee?
3. Wstępna diagnoza potrzeb i celów mentee (ok. 25 min)
  • Gdzie jesteś teraz? Jakie są Twoje największe wyzwania?
  • Gdzie chcesz być za 6-12 miesięcy? Co chcesz osiągnąć?
  • Wspólne zdefiniowanie 1-3 głównych celów na proces mentoringowy.
4. Ustalenie zasad współpracy (Kontrakt) (ok. 15 min)
  • Omówienie i akceptacja kontraktu (poufność, częstotliwość, forma spotkań).
  • Ustalenie preferowanych form komunikacji między spotkaniami.
5. Podsumowanie i plan na kolejne spotkanie (ok. 5 min)
  • Podsumowanie kluczowych ustaleń.
  • Ustalenie terminu i tematu kolejnego spotkania.

Szablon "Kontraktu mentoringowego"

Kontrakt mentoringowy to umowa między mentorem a mentee, która formalizuje ich współpracę i ustala wspólne oczekiwania. Skorzystaj z poniższego szablonu jako punktu wyjścia.

1. Cele i oczekiwane rezultaty
  • Główny cel współpracy (np. rozwój kompetencji liderskich, przygotowanie do nowej roli).
  • Kluczowe obszary do rozwoju dla mentee.
  • Mierzalne wskaźniki sukcesu (po czym poznamy, że cel został osiągnięty?).
2. Zasady współpracy
  • Poufność: Wszystkie rozmowy są poufne i pozostają między mentorem a mentee.
  • Szczerość i otwartość: Zobowiązujemy się do otwartej komunikacji i konstruktywnego feedbacku.
  • Zaangażowanie: Obie strony zobowiązują się do aktywnego udziału i przygotowania do spotkań.
  • Odpowiedzialność: Mentee jest odpowiedzialny za swój rozwój, a mentor za wspieranie tego procesu.
3. Logistyka spotkań
  • Częstotliwość: Spotkania będą odbywać się (np. raz na dwa tygodnie, raz w miesiącu).
  • Czas trwania: Każde spotkanie potrwa (np. 60-90 minut).
  • Forma: Spotkania będą (np. online, na żywo, hybrydowo).
  • Odwoływanie spotkań: Spotkanie należy odwołać z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem.
  • Czas trwania procesu: Współpraca jest zaplanowana na okres (np. 6 miesięcy).

AgilePM® vs Scrum vs PRINCE2®: Którą Metodykę Zarządzania Projektami Wybrać dla Twojej Organizacji?

W dzisiejszym złożonym środowisku biznesowym wybór odpowiedniego podejścia do zarządzania projektami jest jedną z kluczowych decyzji, która może zaważyć na sukcesie realizowanych inicjatyw i efektywności całych zespołów. Na rynku dostępnych jest wiele metodyk i frameworków, a do najpopularniejszych należą zwinne podejścia takie jak AgilePM® i Scrum, oraz bardziej ustrukturyzowane ramy jak PRINCE2®. Każde z nich oferuje inne spojrzenie na proces zarządzania, inne struktury ról i inne mechanizmy kontroli. Jako lider, decydent lub osoba odpowiedzialna za rozwój kompetencji w organizacji (L&D), stajesz przed wyzwaniem zrozumienia fundamentalnych różnic między nimi i wybrania tej metodyki (lub kombinacji metodyk), która najlepiej wpisze się w specyfikę Waszych projektów, kulturę organizacyjną i strategiczne cele. Ten artykuł ma na celu dostarczenie kompleksowego porównania AgilePM, Scrum i PRINCE2, aby wesprzeć Was w podjęciu tej ważnej decyzji.

Dlaczego wybór odpowiedniej metodyki zarządzania projektami jest strategiczną decyzją dla firmy?

Wybór standardu zarządzania projektami to znacznie więcej niż tylko kwestia techniczna czy operacyjna. Jest to decyzja o charakterze strategicznym, ponieważ przyjęta metodyka głęboko wpływa na sposób pracy zespołów, definiując ich role, odpowiedzialności i codzienne procesy. Kształtuje również kulturę organizacyjną, promując określone wartości, takie jak elastyczność i adaptacyjność w przypadku podejść zwinnych, czy kontrolę i przewidywalność w przypadku PRINCE2. Odpowiednio dopasowana metodyka bezpośrednio przekłada się na efektywność realizacji projektów, zwiększając szanse na dostarczenie oczekiwanej wartości biznesowej w założonym czasie i budżecie. Ponadto, ujednolicone podejście usprawnia komunikację i współpracę zarówno wewnątrz zespołów, jak i w kontaktach z interesariuszami. Nie bez znaczenia pozostają również potrzeby szkoleniowe i rozwojowe, gdyż wybór metodyki determinuje, jakie kompetencje należy budować w organizacji i jakie programy szkoleniowe wdrożyć, aby zapewnić zespołom odpowiednie przygotowanie.

Jakie są fundamentalne różnice w filozofii i podejściu AgilePM, Scrum i PRINCE2?

Każda z trzech omawianych metodyk wyrasta z innej filozofii i oferuje odmienne spojrzenie na zarządzanie projektami, co determinuje ich charakter i zastosowanie.

PRINCE2® reprezentuje kompleksowe i ustrukturyzowane podejście do zarządzania projektami. Jego rdzeń stanowi dążenie do zapewnienia kontroli, efektywnego zarządzania ryzykiem oraz ciągłego uzasadnienia biznesowego dla podejmowanych działań. Metodyka ta dostarcza spójnych ram opartych na siedmiu pryncypiach (np. ciągła zasadność biznesowa, zarządzanie przez etapy), siedmiu tematach (np. Ryzyko, Jakość, Zmiana) oraz siedmiu procesach pokrywających cały cykl życia projektu. Jest to podejście, które kładzie nacisk na planowanie, dokumentację i jasno zdefiniowaną strukturę organizacyjną, oferując mechanizmy zarządzania przez etapy i zarządzania z wykorzystaniem tolerancji.

Z kolei Scrum to lekki framework zwinny (Agile), stworzony z myślą o wytwarzaniu złożonych produktów, szczególnie w dynamicznie zmieniających się środowiskach, jak rozwój oprogramowania. Jego filozofia opiera się na empiryzmie, co oznacza podejmowanie decyzji w oparciu o doświadczenie, inspekcję wyników i adaptację planów. Scrum promuje samoorganizację zespołu deweloperskiego oraz iteracyjne i inkrementalne dostarczanie działającego produktu w krótkich, stałych cyklach czasowych zwanych Sprintami. Należy pamiętać, że Scrum koncentruje się głównie na procesie wytwórczym i pracy zespołu, nie będąc kompletną metodyką zarządzania całym projektem w sensie biznesowym czy finansowym.

Natomiast AgilePM® (Agile Project Management), bazując na frameworku DSDM, pozycjonuje się jako metodyka zwinnego zarządzania całym projektem. Stara się ona połączyć elastyczność i iteracyjność charakterystyczną dla podejść zwinnych z niezbędnym ładem zarządczym i elementami kontroli wymaganymi w kontekście projektowym. Kluczowe dla AgilePM jest dostarczanie wartości biznesowej na czas, co osiąga m.in. poprzez ścisłą priorytetyzację wymagań (technika MoSCoW) oraz intensywną współpracę między zespołami biznesowymi i technicznymi. Można ją postrzegać jako bardziej ustrukturyzowane podejście zwinne niż Scrum, ale znacznie mniej formalne niż PRINCE2.

Jak struktura ról i zespołów różni się w każdej z tych metodyk?

Definicje ról i rekomendowana struktura zespołu to kolejny obszar, w którym omawiane podejścia znacząco się różnią, co ma bezpośredni wpływ na dynamikę pracy i odpowiedzialności w projektach.

W metodyce PRINCE2® mamy do czynienia z klarownie zdefiniowaną, często hierarchiczną strukturą organizacyjną. Na jej szczycie znajduje się Komitet Sterujący (Project Board), który odpowiada za strategiczne kierowanie projektem i podejmowanie kluczowych decyzji. Codziennym zarządzaniem zajmuje się Kierownik Projektu (Project Manager), a za dostarczanie konkretnych produktów odpowiadają Kierownicy Zespołów (Team Managers) lub bezpośrednio członkowie zespołów. Każda rola ma precyzyjnie określony zakres obowiązków i odpowiedzialności.

Scrum proponuje znacznie prostszą strukturę, opartą na trzech fundamentalnych rolach. Właściciel Produktu (Product Owner) reprezentuje interesy biznesowe, odpowiada za wizję produktu i zarządza Backlogiem Produktu. Scrum Master pełni rolę lidera służebnego, dbając o przestrzeganie zasad Scrum, usuwając przeszkody i wspierając zespół oraz Product Ownera. Zespół Deweloperski (Development Team) to z kolei samoorganizująca się, wielofunkcyjna grupa specjalistów, która wspólnie realizuje pracę zaplanowaną na dany Sprint. W Scrumie nie występuje formalna rola Kierownika Projektu.

AgilePM® również definiuje szereg ról, często kładąc nacisk na zapewnienie efektywnej współpracy między przedstawicielami biznesu a zespołami technicznymi. Wśród typowych ról znajdziemy m.in. Sponsora Biznesowego, Wizjonera Biznesowego, Analityka Biznesowego, Lidera Zespołu Technicznego, Dewelopera Rozwiązania czy Testera Rozwiązania. W AgilePM pojawia się również rola Project Managera, jednak często ma ona charakter bardziej facylitujący i wspierający zespół niż w tradycyjnym ujęciu PRINCE2. Struktura w AgilePM jest bardziej rozbudowana niż w Scrum, ale zazwyczaj mniej hierarchiczna niż w PRINCE2.

Jakie są kluczowe procesy, wydarzenia i typowe zastosowania dla każdej metodyki?

Sposób organizacji pracy, rytm projektu oraz obszary, w których dana metodyka sprawdza się najlepiej, to kolejne istotne czynniki różnicujące omawiane podejścia.

Metodyka PRINCE2® strukturyzuje projekt za pomocą siedmiu głównych procesów zarządczych, takich jak Przygotowanie Projektu, Inicjowanie Projektu czy Sterowanie Etapem, które logicznie prowadzą przez cały cykl życia projektu, od pomysłu aż po jego zamknięcie. Ze względu na swoją kompleksowość i nacisk na kontrolę, PRINCE2 jest często wybierany do zarządzania dużymi, złożonymi przedsięwzięciami w różnych sektorach, szczególnie tam, gdzie wymagana jest duża formalizacja, audytowalność i skrupulatne zarządzanie ryzykiem – przykłady to sektor publiczny, finanse czy duże projekty infrastrukturalne.

Framework Scrum organizuje pracę w krótkich, powtarzalnych cyklach zwanych Sprintami. Każdy Sprint jest poprzedzony Planowaniem Sprintu, w trakcie którego zespół wybiera zadania do realizacji. Codziennie odbywa się krótki Codzienny Scrum służący synchronizacji pracy. Na koniec Sprintu następuje Przegląd Sprintu, podczas którego prezentowany jest działający przyrost produktu, oraz Retrospektywa Sprintu, mająca na celu usprawnienie procesu pracy zespołu. Scrum doskonale sprawdza się w rozwoju złożonych produktów, zwłaszcza oprogramowania, w środowiskach, gdzie wymagania mogą się często zmieniać, a kluczowa jest szybka adaptacja i ciągłe dostarczanie wartości.

Z kolei AgilePM® wykorzystuje cykl życia oparty na frameworku DSDM, obejmujący fazy od Wykonalności i Podstaw, przez Rozwój Ewolucyjny, aż po Wdrożenie. Kluczowymi technikami stosowanymi w AgilePM są Timeboxing, czyli praca w stałych, krótkich ramach czasowych, priorytetyzacja wymagań metodą MoSCoW (Must have, Should have, Could have, Won’t have) oraz Warsztaty Facylitowane angażujące kluczowych interesariuszy. AgilePM jest dobrym wyborem dla projektów, które wymagają elastyczności i szybkiego dostarczania konkretnych korzyści biznesowych, szczególnie w obszarze IT, gdzie istotna jest bliska współpraca z użytkownikami biznesowymi przy jednoczesnym zachowaniu pewnego poziomu struktury zarządczej.

AgilePM, Scrum czy PRINCE2: Która metodyka najlepiej odpowie na potrzeby Twoich projektów i kultury organizacyjnej?

Podjęcie ostatecznej decyzji wymaga starannego rozważenia specyfiki Państwa organizacji i projektów. Poniższa tabela syntetyzuje kluczowe różnice, mogąc służyć jako punkt wyjścia do dalszej analizy i dyskusji w Państwa zespole:

KryteriumAgilePM®ScrumPRINCE2®
Główna FilozofiaZwinne zarządzanie projektami (bazujące na DSDM), fokus na dostarczaniu wartości biznesowej na czas.Zwinny framework do wytwarzania złożonych produktów, empiryzm (inspekcja, adaptacja, transparentność).Ustrukturyzowane, procesowe podejście do zarządzania projektami, kontrola, uzasadnienie biznesowe, zarządzanie ryzykiem.
Struktura / RoleZdefiniowane role (np. PM, BA, TL), współpraca biznesu i IT.3 kluczowe role: Product Owner, Scrum Master, Zespół Deweloperski (samoorganizujący się).Zdefiniowana struktura organizacyjna (Komitet Sterujący, Kierownik Projektu, Kierownicy Zespołów), jasne obowiązki.
Kluczowe Procesy/WydarzeniaCykl życia DSDM, Timeboxing, Priorytetyzacja MoSCoW, Warsztaty.Wydarzenia: Sprint, Planowanie Sprintu, Codzienny Scrum, Przegląd Sprintu, Retrospektywa.7 Procesów, 7 Pryncypiów, 7 Tematów (np. Ryzyko, Zmiana, Jakość).
Typowe ZastosowanieProjekty IT wymagające elastyczności i szybkiego dostarczania, bliska współpraca z klientem/biznesem.Rozwój oprogramowania, złożone produkty, środowiska o wysokiej zmienności wymagań.Złożone projekty w różnych branżach, środowiska wymagające kontroli i formalizacji, sektor publiczny.
Elastyczność / AdaptacjaWysoka, iteracyjne dostarczanie, wbudowana adaptacja do zmian.Bardzo wysoka, krótkie iteracje (Sprinty), ciągła adaptacja backlogu produktu.Możliwość dostosowania (tailoring) do środowiska projektu, ale z zachowaniem pryncypiów i kluczowych elementów.
Fokus na CertyfikacjiAkredytowane certyfikaty Foundation i Practitioner.Certyfikaty (np. PeopleCert Scrum Master I) potwierdzające zrozumienie frameworka.Silny nacisk na certyfikację (Foundation, Practitioner), uznawana globalnie.

Zachęcamy do zadania sobie pytań: Jaki jest charakter dominujących projektów w naszej firmie – czy są one bardziej przewidywalne, czy eksploracyjne? Jaka jest nasza kultura organizacyjna – czy cenimy bardziej formalne struktury i procesy, czy preferujemy autonomię zespołów i szybką adaptację? Jakie są oczekiwania naszych kluczowych interesariuszy dotyczące raportowania i kontroli? Odpowiedzi na te pytania pomogą Państwu wybrać metodykę (lub ich świadomą kombinację), która najlepiej przysłuży się realizacji celów strategicznych.

Jak EITT wspiera organizacje w wyborze i wdrożeniu kompetencji w zakresie różnych metodyk?

Rozumiemy, że wybór i efektywne wdrożenie odpowiedniej metodyki zarządzania projektami to istotne wyzwanie dla każdej organizacji. W EITT nie tylko pomagamy zrozumieć niuanse i różnice między poszczególnymi podejściami, takimi jak AgilePM®, Scrum (poprzez PeopleCert SCRUM) czy PRINCE2® (w najnowszej, 7. edycji), ale przede wszystkim dostarczamy wysokiej jakości, akredytowane programy szkoleniowe we wszystkich tych obszarach.

Niezależnie od tego, którą ścieżkę strategiczną Państwo wybiorą dla swojej organizacji, EITT jest gotowe wesprzeć Państwa zespoły w zdobyciu niezbędnych kompetencji. Nasze szkolenia, prowadzone przez doświadczonych ekspertów-praktyków, są zaprojektowane tak, aby nie tylko przekazać teoretyczną wiedzę, ale przede wszystkim przygotować uczestników do praktycznego stosowania danej metodyki i do pomyślnego zdania uznawanych na całym świecie egzaminów certyfikacyjnych (na poziomach Foundation i Practitioner). Oferujemy elastyczne formy współpracy, w tym szkolenia otwarte oraz dedykowane programy rozwojowe dla firm, które możemy dostosować do specyficznych potrzeb i kontekstu Państwa organizacji.

Zapraszamy do kontaktu z naszymi doradcami. Chętnie pomożemy Państwu w dalszej analizie potrzeb organizacji i zaproponujemy optymalną ścieżkę rozwoju kompetencji w zakresie zarządzania projektami, która pozwoli w pełni wykorzystać potencjał wybranej metodyki – czy to AgilePM, Scrum, czy PRINCE2.

?
?
Zapoznałem/łam się i akceptuję politykę prywatności.*

O autorze:
Justyna Kalbarczyk

Justyna to doświadczona specjalistka i współzałożycielka Effective IT Trainings (EITT), z imponującym 19-letnim stażem w branży IT i edukacji technologicznej. Koncentruje się na zarządzaniu, projektowaniu i wdrażaniu kompleksowych projektów rozwojowych oraz informatyczno-edukacyjnych dla szerokiego spektrum klientów, od sektora IT po instytucje publiczne.

W swojej pracy Justyna kieruje się zasadami innowacyjności, elastyczności i głębokiego zrozumienia potrzeb klienta. Jej podejście do rozwoju biznesu opiera się na umiejętności efektywnego łączenia koncepcji, narzędzi i zasobów ludzkich w spójne projekty szkoleniowe. Jest znana z umiejętności tworzenia spersonalizowanych rozwiązań edukacyjnych, które odpowiadają na rzeczywiste wyzwania w dynamicznym świecie IT.

Justyna szczególnie interesuje się obszarem synergii między sferą biznesową a technologiczną. Skupia się na rozwijaniu innowacyjnych metod szkoleniowych i projektów, które nie tylko podnoszą kompetencje techniczne, ale także wspierają transformację cyfrową organizacji. Jej specjalizacja obejmuje analizę potrzeb klientów, zarządzanie projektami oraz kreowanie angażujących doświadczeń szkoleniowych.

Aktywnie angażuje się w rozwój branży edukacji IT, nieustannie poszerzając swoje kompetencje poprzez zdobywanie nowych certyfikatów biznesowych i informatycznych. Wierzy, że kluczem do sukcesu w dynamicznym świecie technologii jest ciągłe doskonalenie się oraz umiejętność adaptacji do zmieniających się potrzeb rynku, co odzwierciedla w strategiach rozwoju EITT.